کد مطلب:313350 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:232
ام البنین، و دو سبط پیامبر
ام البنین بر آن بود كه جای خالی مادر آنها را در زندگی دو سبط پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم دو ریحانه ی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و دو سرور جوانان بهشت، امام حسن و امام حسین علیهم السلام، پر كند؛ مادری كه در اوج شكوفایی پژمرده شد و آتش به جان فرزندان خردسال خود زد.
فرزندان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در وجود این بانوی پارسا، مادر خود را می دیدند، و رنج فقدان مادر را كمتر احساس می كردند. ام البنین علیهاالسلام، فرزندان دخت گرامی رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم را بر فرزندان خود كه نمونه های والای كمال بودند مقدم می داشت و بخش عمده ی محبت و علاقه ی خود را متوجه آنان می كرد.
تاریخ جز این بانوی پاك كسی را به یاد ندارد كه به اصطلاح فرزندان هووی خود را بر فرزندان خویش مقدم بدارد. لیكن ام البنین علیهاالسلام توجه به فرزندان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم را فریضه ای دینی می شمرد، زیرا خداوند متعال در كتاب خود همگان را به محبت آنان دستور داده [1] ، و آنان امانت و ریحانه ی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بودند [2] ام البنین با درك عظمت آنان به خدمتشان قیام كرد و دراین راه از بذل آنچه در توان داشت دریغ نورزید.
گویند همان روز كه پای در خانه ی مولا علیه السلام گذاشت، حسنین علیهم السلام هر دو مریض بوده و در بستر افتاده بودند. اما عروس تازه ی ابوطالب علیه السلام به محض آنكه وارد خانه شد خود را را به بالین آن دو عزیز عالم وجود رسانید و همچون مادری مهربان به دلجویی و پرستاری آنان پرداخت [3] . چنانكه گفته می شود خود نیز پس از چندی به مولا پیشنهاد داد كه به جای فاطمه، كه اسم قبلی و اصلی وی بوده، او را ام البنین صدا زند، تا حسنین علیهماالسلام از ذكر نام اصلی او توسط مولا علیه السلام به یاد مادر خویش، فاطمه ی زهرا سلام الله علیها، نیفتاده و در نتیجه خاطرات تلخ گذشته در ذهنشان تداعی نگردد و رنج بی مادری آنها را آزار ندهد!
[ صفحه 60]
فرزندان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در وجود این بانوی پارسا، مادر خود را می دیدند، و رنج فقدان مادر را كمتر احساس می كردند. ام البنین علیهاالسلام، فرزندان دخت گرامی رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم را بر فرزندان خود كه نمونه های والای كمال بودند مقدم می داشت و بخش عمده ی محبت و علاقه ی خود را متوجه آنان می كرد.
تاریخ جز این بانوی پاك كسی را به یاد ندارد كه به اصطلاح فرزندان هووی خود را بر فرزندان خویش مقدم بدارد. لیكن ام البنین علیهاالسلام توجه به فرزندان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم را فریضه ای دینی می شمرد، زیرا خداوند متعال در كتاب خود همگان را به محبت آنان دستور داده [1] ، و آنان امانت و ریحانه ی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بودند [2] ام البنین با درك عظمت آنان به خدمتشان قیام كرد و دراین راه از بذل آنچه در توان داشت دریغ نورزید.
گویند همان روز كه پای در خانه ی مولا علیه السلام گذاشت، حسنین علیهم السلام هر دو مریض بوده و در بستر افتاده بودند. اما عروس تازه ی ابوطالب علیه السلام به محض آنكه وارد خانه شد خود را را به بالین آن دو عزیز عالم وجود رسانید و همچون مادری مهربان به دلجویی و پرستاری آنان پرداخت [3] . چنانكه گفته می شود خود نیز پس از چندی به مولا پیشنهاد داد كه به جای فاطمه، كه اسم قبلی و اصلی وی بوده، او را ام البنین صدا زند، تا حسنین علیهماالسلام از ذكر نام اصلی او توسط مولا علیه السلام به یاد مادر خویش، فاطمه ی زهرا سلام الله علیها، نیفتاده و در نتیجه خاطرات تلخ گذشته در ذهنشان تداعی نگردد و رنج بی مادری آنها را آزار ندهد!
[ صفحه 60]
[1] سوره ي شوري، آيه ي 23: (قل لا أسألكم عليه أجرا الا المودة في القربي).
[2] رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: «الحسن و الحسين ريحانتا رسول الله» (امالي صدوق: صفحه ي 85 و ينابيع الموده: صفحه ي 166 و احقاق الحق: جلد 10 صفحه 595 الي صفحه ي 626 و ارشاد مفيد صفحه ي 180).
[3] زندگاني حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام: صفحه ي 21.